Opinie: Iets met keuzes

In het begin van vorige week was het nog wereldvoedseldag een dag om even stil te staan bij onze voedselproductie maar ook de hongersnood in de wereld.

In onze westerse wereld zijn we ruim voorzien van werkelijk alles. We zijn verwend aan keuzemogelijkheden. We hebben de mond vol over duurzaam, dierenwelzijn en milieu. De consument wil van alles, behalve betalen want de consument wil ook de keuze kunnen maken over reizen, luxe, uitstapjes en een mooie auto.

Ooit hebben we de keuze gemaakt om onze legbatterijstallen om te bouwen naar scharrelstallen. Persoonlijk vind ik dat de beste keuze die we ooit gemaakt hebben. Het is een geluk en een uitdaging om tussen de kippen te werken.

Scharrel minst gewaardeerde eitje

Maar vandaag weet ik het niet meer. Scharrel blijkt het minst gewaardeerde eitje te zijn geworden. Intussen is het zelfs zo erg dat voor een verrijkte kooi ei meer wordt betaald dan ons eigenste scharrelei. Waar gaat het mis? Bij de retail? Bij de consument? Of bij onszelf? Hebben we ons product zelf ondergewaardeerd?

Ik kan er wel om huilen eigenlijk. Vooral omdat ik weet hoeveel extra werk we moeten verrichten om de hennen het zo comfortabel mogelijk te maken. Het volgende bericht dat ik tegen kom gaat over de Albert Heijn, die bannen de gewone scharreleieren uit de rekken en gaan volledig over op ster eieren. In feite zou onze stal 4 ook een sterstal kunnen zijn en vind ik dat eigenlijk al onze sterhennen in een sterrenstal zitten.

Waarom steunt Lidl alleen Kipster

Een ander bericht vorige week was de toekomstige nieuwe Kipsterstal. Lidl heeft mooie prijsafspraken gemaakt met de managers van Kipster. Zodoende kunnen ze ook een stal bouwen die duurzaam en milieuvriendelijk is in Belgi In feite is het een gewoon scharrelei wat ze produceren omdat ze geen buitenuitloop hebben die groot genoeg is.

Ik vraag me dan ook af zou Lidl de gewone scharrelhennenhouder ook geen mooie prijs kunnen betalen zodat we allemaal kunnen investeren in bijvoorbeeld stofafzuiging of hernieuwbare energie of extra lichtkoepels en dergelijke. Waarom steunen ze n project en niet alle veehouders die een bijdrage willen leveren aan een nog duurzamere voedselketen?

De consument staat straks dus voor het winkelrek met eieren en heeft de keuze uit biologisch, vrije uitloop, Kipster en stereieren en laadt zijn kar vol met producten waar verrijkte kooi eieren in worden verwerkt. En ons mooie scharrelei laat men links liggen. Daar baal ik van, ... echt.

Wie maakt die keuze
Maar hoe zit het nu met die keuzes? Heeft de consument eigenlijk een keuze? Of bepaald de winkel voor de consument? En wie maakt die keuze en wordt die keuze dan door bepaalde organisaties afgedwongen en hebben dan die winkels nog een keuze?

Ik weet het niet meer ...

In landen waar er honger is, daar heeft men geen keuze en daar wordt elk stukje voeding nog wel gewaardeerd.

Mariëlle Smits-Schalk, leghennenhoudster in het Vlaamse Hoogstraten