Opinie: Geld wat stom is, maakt recht wat krom is

Volgens dagblad Trouw heeft Het Rijk de provinciebesturen opgedragen duurzame energie te leveren. Zowel provincies als gemeenten zoeken daarom - mede onder druk van de rijkssubsidies - naar de snelste weg om duurzame energie op te wekken. Daarbij gaan projectontwikkelaars in de zonne-energie vooral voor de snelle winst en dat komt de lagere overheden goed van pas.

De klimaatdiscussie houdt dit land in elk geval tot de verkiezingen in zijn greep. Toch liggen de echte vraagstukken in onze directe omgeving. Het landschap, eeuwenlang verpleegd en gecreëerd door boeren, moet offers brengen omdat de keuze is gemaakt voor duurzame energie. Provincies en gemeenten kunnen dat lastig inpassen. Dat komt ook doordat steeds meer burgers bezwaren maken tegen grote zonneparken die het landschap ontsieren. Naar nu ook bekend werd, blijken er sommige zonnepanelen te bestaan die electronica kunnen storen.

Eenvoudig grote kabels aanleggen voor transport van de energie naar nabijgelegen transformatorstations is een goed terugverdienmodel voor projectontwikkelaars in de zonne-energie-branche. Daarnaast is deze aanpak gemakkelijker hanteerbaar voor netbeheerders. Beter in elk geval dan vele daken te bekleden met zonnepanelen. Waar boeren eerst nog huiverig waren landbouwgrond af te staan - het negatieve advies van LTO ten spijt - worden ze steeds bereidwilliger royale vergoedingen te incasseren. De rijkssubsidie maakt dat mogelijk.

Eerder namen provincies en gemeenten in hun beleidsvisies op: ‘plaats zonnepanelen bij voorkeur op daken’. Maar, een pot met miljarden euro’s aan subsidiegeld wordt een sturende factor om het Nederlandse landschap ingrijpend te veranderen. En...niet ten goede, want ook dit gaat ten koste van de flora en de fauna in het buitengebied.