Column: Thiemetje, Thiemetje
In het AD stond ‘Thieme is een lege envelop’, en ook al spreek ik bevooroordeeld, het is gewoon zo. Niets geen nieuws kan zij brengen in haar strijd tegen de intensieve veehouderij. Ze kon dan ook niets inbrengen tegen de uitleg van varkenshoudster Sabine Grobbink en melkveehouder Bouke Meijer die er haar heel simpeltjes op attent maakten dat de door haar gepromote wijze van houden van dieren alleen maar bijdragen aan een verhoging van de CO2-uitstoot. Dus dat in feite de veehouderij nog niet intensief genoeg is om haar aandeel te leveren in het verminderen van de CO2-uitstoot.
Drie hoog achter
Als Thieme hiermee wordt geconfronteerd, volgt een brede grijns en een schaapachtige lach. Maar geen weerwoord. Continu wordt maar geprobeerd de hoeveelheid gehouden dieren evenredig in verband te brengen met het dierenwelzijn. Dat dat ‘slaat als een tang op een varken’ dat moge duidelijk zijn, maar breng dat iemand van drie hoog achter maar eens aan het verstand. Daar maakt deze dame dankbaar gebruik van. Ik heb er geen enkel probleem mee dat er mensen zijn die zich inzetten voor het dierenwelzijn (ongeacht of het nu om hobbydieren of veehouderij gaat), er mag zeker op gecontroleerd worden. We leven in Nederland gelukkig in een democratisch land, iedereen mag ergens iets van vinden en dit van de daken schreeuwen.
Stoelen of banken
Als je vanuit je overtuiging veganist bent zoals Thieme in dit geval, dat mag. Als je vanuit die gedachte een mening hebt over op welke wijze dieren gehouden zouden moeten worden, dat mag. Dat je dit niet onder stoelen of banken steekt, dat mag ook. Maar waar ik een probleem mee heb, is dat als je als publiek figuur en gezicht van een politieke partij, misbruik maakt van die positie en een beroepsgroep ‘en publique’ veroordeelt zonder daarbij alle factoren die van invloed zijn mee te nemen.
Kip zonder kop
Zelfs bij “Pauw en Jinek” werd er de draak mee gestoken; hoe Thieme als een kip zonder kop blijft herhalen dat ‘er een einde moet komen aan de bio-industrie’. Ze laat dan ook niets onbenut om de publiciteit te zoeken en ik verdenk haar er sterk van dat ze zelfs recent haar ziekte daarvoor heeft gebruikt. Geen verkeerd woord over de ziekte zelf dat is haar privé en niet gegund maar wel op de wijze waarop ze daar zelf geheimzinnigheid over creëerde en hoe ze het in de media bracht. Het is knap hoe ver de Partij voor de Dieren het heeft geschopt onder haar leiding en ervoor gezorgd heeft dat bepaalde statements een eigen leven zijn gaan leiden, zoals dat biologisch zonder meer gezond is en dat dieren uit de ‘bio-Industrie’ altijd een slecht leven leiden.
Water bij de wijn
Premier Rutte heeft de afgelopen dagen verschillende keren benadrukt dat ook de landbouw bereid is haar aandeel te leveren in het Klimaatakkoord en dat daarover onderhandeld gaat worden. Nu is dat akkoord mij veel te ambitieus en ik vraag mij af of het haalbaar en betaalbaar is. Wat voor de insider al lang duidelijk was, is dat wat betreft het halen van doelstellingen in de veehouderij ‘welzijn’ en ‘milieu’ niet samen door één deur kunnen, en elkaar zelfs bijten. In dat kader zal Marianne Thieme water bij de wijn moeten doen om niet te verzuipen in haar principes. Dan zal ook duidelijk worden dat wat ze altijd heeft geroepen, gewoon onzin is. Maar misschien krijgt ze voor die tijd nog verstand en gaat ze met haar family, de dierenrechtenactivisten, nog eens goed op een rij zetten hoe ze werkelijk de maatschappij van nut kunnen zijn in plaats van door het opblazen en manipuleren van incidenten ten faveure van eigen voordeel.
