Analyse: Bestrijding van H3N1 desastreus verlopen in Vlaanderen

Pas op 11 juli, ruim drie maanden na de eerste uitbraken half april, kwam het zogeheten Koninklijk Besluit (KB) van het verplicht ruimen van H3-positieve pluimveebedrijven. Pas drie maanden nadat het H3-virus zijn duivels ontbond, drie maanden te laat…

Het besluit betreffende de vergoedingen voor geruimde bedrijven ligt momenteel nog bij de Raad van State, waar men het advies begin september verwacht. Voor het besluit van 11 juli hadden al circa driekwart van de besmette pluimveebedrijven op eigen initiatief geruimd. Een krachtig signaal vanuit de pluimveesector om zijn bereidwilligheid te tonen en uiteindelijk zelf het probleem daadkrachtig aan te pakken. Dit met het Sanitair fonds in het achterhoofd, een fonds dat is opgericht om de verspreiding van dierziektes tegen te gaan en waartoe elke pluimveehouder mee in betaald.

Ondanks dat het in eerste instantie niet mogelijk was, had nagenoeg iedereen er vertrouwen in dat er alsnog een regeling ging kunnen uitgewerkt worden. Het blijft echter onbegrijpelijk dat een ziekte die tot 63 procent mortaliteit kan veroorzaken en zodoende een serieuze impact heeft op het dierenwelzijn en de diergezondheid, inclusief een productiedaling naar nul, nog steeds niet aanzien kan worden als een nieuwe bedreiging voor de EU en aldus niet de erkenning krijgt die het zou moeten krijgen. Hebben bepaalde overheidsinstanties andere belangen dan diegene die ze zouden moeten vooropstellen of is het louter het ontbreken van politieke bereidwilligheid of inzet. Het is onbegrijpelijk dat de pluimveehouders die op eigen initiatief ruimden nu financieel de dupe zijn.

Twijfel

Het hele H3-gebeuren zaaide bovendien in het begin veel twijfel onder de getroffen pluimveehouders: Zelf ruimen of toch maar afwachten? Gaan de dieren nog herstellen en een economisch productieniveau halen of is het toch een verloren zaak? Veel vragen… geen antwoorden. Verontwaardiging, beschuldigingen en verdeeldheid, onlosmakelijk verbonden in tijden van onzekerheid. Het gemis van een kordate en rechtvaardige aanpak vanuit de overheid was duidelijk voelbaar.

Ook als belangenorganisatie blijft het frustrerend om steeds met zowat lege handen terug te moeten komen van de talloze vergaderingen. Ondanks de vele inspanningen moesten we telkens aan de zwaar getroffen pluimveehouders mededelen dat er opnieuw geen rechtvaardige oplossing besloten was.

Eén les is duidelijk, als sector zullen we naar de toekomst toe nog meer het heft in eigen handen moeten nemen, maar echter wel op een solidaire basis! Lees de complete analyse van de Vlaamse belangenbehartiger Landsbond Pluimvee op de Vlaamse website Pluimvee.