Column: Gosschalk-affaire bewijst gebrek aan transparantie, slecht voor veehouderij
Als journalist onderzocht ik de lengte van de schorsing want deze riep bij mij en de lezers van onze sites vragen op. Als ik namelijk met gezond verstand redeneer dan lijkt het me dat als een eerste verbeterplan wordt voorzien van feedback, het tweede plan, of wellicht dan toch nog een derde, goed is als de opmerkingen zijn verwerkt. Blijkbaar niet, want Gosschalk moest vijf plannen indienen bij de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA).
Ik stelde de instantie voor een artikel vragen over waarom de schorsing twee maanden duurde. De NVWA is immers zelf ook altijd aanwezig in de slachterij. Zo vroeg ik in hoeverre de NVWA kan zeggen of het vijf verschillende plannen waren, of dat het steeds aanvullingen waren op een basisplan dat daarna vier keer werd aangevuld. De NVWA kan daarover geen mededelingen doen omdat de instantie geen bedrijfsinformatie deelt. In de algemeenheid gaf de NVWA aan de eerder ingediende plannen de NVWA onvoldoende vertrouwen gaven dat dierenwelzijn gewaarborgd werd.
Hoewel de NVWA zeker meewerkend is in de beantwoording, is Gosschalk dat niet. De slachterij zelf was en is, ook na heropening, niet bereikbaar voor commentaar en vragen over het proces. Waarom niet? Gebeurt er meer achter de deuren dat het daglicht niet kan verdragen?
Gevolgen dierenwelzijn
De NVWA is van mening dat mijn artikel, dat eerder in de regiokrant Vee en Gewas verscheen en later online, niet over de lengte van de schorsing moest gaan, maar over het waarborgen van dierenwelzijn want 'dat is een belangrijk goed in Nederland'. Volledig mee eens!
Echter, het gebrek aan transparantie heeft grote gevolgen gehad voor het dierenwelzijn in de varkenssector. Varkens die naar gebieden afgezet werden waar varkenspest heerst en te volle stallen konden nog maar net voorkomen worden, zo meldde de Producenten Organisatie Varkenshouderij (POV). Hoewel men in Nederland terecht de mond vol heeft over dierenwelzijn, was dit incident een hard gelag voor de Nederlandse veehouderij in het algemeen en haar imago. Vanuit de media kwam namelijk een storm van kritiek en de veehouders en vleesverwerkende industrie werden door de maatschappij, zoals wel vaker, over één kam geschoren. Dat mag natuurlijk absoluut niet zo zijn. Het waren enkele medewerkers binnen het slachthuis die verantwoordelijk waren voor de misstanden, niet de varkenshouders.
Transparantie en openheid hadden geholpen om meer vertrouwen te krijgen in de vleesindustrie en veehouderijsector, dat weet ik zeker. Laat het een wijze les zijn voor andere slachterijen. Anders zijn de boeren wederom weer de dupe van het gebrek aan transparantie.
