Met emissiearme stal is 90% stikstofreductie te behalen

De overheid kiest voor het opkopen en saneren van de veehouderij als oplossing voor de stikstofcrisis. Dit blijkt uit de verdeling van de budgetten, het overgrote deel van de begrote 25 miljard voor aanpak van de stikstofcrisis is gereserveerd voor opkoop en sanering, en circa 5% van het gehele budget slechts beschikbaar voor innovatie. Met veel belastinggeld dreigt een duurzaam voedselsysteem afgebroken te worden, een zorgelijke ontwikkeling omdat lokaal/regionale productie van voedsel strategisch erg belangrijk is.Er is nog nauwelijks vertrouwen in techniek, met als reden dat uit diverse onderzoeken blijkt dat de uitstoot van emissiearme stallen hoger is dan aangenomen. Echter, dit is helemaal geen techniek probleem, maar een gevolg van de door de overheid gekozen invulling van wet- en regelgeving.

Emissiearm

Emissiearme systemen zijn altijd goedgekeurd door een commissie onder verantwoordelijkheid van de overheid. Deze commissie toetst of er de juiste wettelijke testprotocollen gevolgd zijn, en besluit vervolgens om een systeem al dan niet in de regelgeving op te nemen en met welke emissiefactor. Bij elke vermelding wordt tevens een “leaflet” opgesteld waarop alle relevant geachte technische en gebruikseisen zijn vastgelegd. Hiermee is het legaal voor veehouders om deze systemen toe te passen. Te goeder trouw hebben nagenoeg alle veehouders in Nederland geïnvesteerd in deze systemen, in de veronderstelling dat hiermee hun stal ook werkelijk emissiearm zou zijn. Wij als fabrikant van emissiearme systemen hebben ons ook altijd zo opgesteld, ons doel was te voldoen aan de technische eisen op de leaflet. Nu blijkt dat enkele of meerdere systemen toch een hogere emissie te hebben, betekent dat het uitgevoerde onderzoek in het verleden dus geen representatieve waarden heeft gegeven voor de werkelijk emissies. Hiervoor kan geenszins de veehouder noch de techniek leverancier als schuldige aangewezen worden.

Werken aan betere systemen

Uit onze eigen recente onderzoeken hebben wij ook opgemerkt dat een aantal systemen een hogere emissie geven. Dit betreft vooral systemen die al wat langer geleden doorgemeten zijn gekomen (eerder was op één stal meten voldoende, inmiddels moet er op vier stallen gemeten worden). Wrang is dat deze system nog steeds op de lijst staan omdat het proces om ze van de lijst te halen of emissiefactoren aan te passen zéér lang (meerdere jaren) duurt bij de overheid. Maar goed, in plaats van iemand de schuld te geven en de conclusie te trekken dat techniek niet werkt, zou de conclusie dus getrokken moeten worden dat het wettelijke systeem op onderdelen faalt. Dit is een collectief probleem, veehouders willen helemaal niet teveel ammoniak uitstoten en wij als fabrikant willen systemen leveren die ook het beoogde milieu resultaat garanderen. Daarom zijn wij er van overtuigd dat er met grote spoed gewerkt moet worden aan een beter systeem dat de emissie uit stallen beter regelt en waarbij de emissiereductie wel gegarandeerd is.

Dit is ook de meest perspectiefvolle manier om snel stikstofemissiereductie te realiseren in de veehouderij. Door het emissiearm maken van stallen is zeker 90% reductie te behalen, veel meer dat de benodigde 50%. Door stallen met sensoren uit te voeren is permanent inzicht in werkelijk optredende emissies, alles geborgd en transparant, zodat er geen enkele twijfel hoeft te bestaan. De techniek staat klaar, in één stal met 18.500 vleeskuiken ouderdieren reduceren we bijvoorbeeld al geruime tijd 7.000 kg stikstof per jaar gereduceerd met een innovatief luchtbehandeling systeem. Dit is voldoende om duizenden woningen te bouwen (bij bouw van één woning komt circa 2,7 kg stikstof vrij).

Toch wordt dit nieuwe innovatieve systeem nog nauwelijks toegepast, dit komt onder andere omdat nieuwe staltechnieken eerst de jarenlange toetsing (conform het meetprotocol op 4 locaties) moeten ondergaan voordat ze goedgekeurd zijn en toegepast mogen worden. Ook is het (nog) niet toegestaan om de emissiereductie van stallen aan te tonen met sensoren.

De minister heeft dus zelf belangrijke sleutels in handen door procedures te versnellen en het werken met sensoren wettelijk te accepteren. Het is veel effectiever om een veel groter deel van de beschikbare budgetten in te zetten om de stallen in Nederland te verduurzamen. Er is nagenoeg volledige focus op de opkoop en saneren van de veestapel wat een tijdrovende en héél dure opgave gaat worden.

Dit is pijnlijk voor de veehouders, de burgers die een huis willen bouwen/kopen en vooral ook onze mooie natuurgebieden die hierdoor langer dan noodzakelijk worden blootgesteld aan te hoge stikstof deposities.

Victor van Wagenberg - Vencomatic Group