Vlaanderen verstrengt afstandsregels tussen pluimveestallen en woongebieden

Voor minister Demir was dat bij haar aantreden de aanleiding om terug te grijpen naar de grotere afstanden in de vergunningsdossiers waarin zij de eindbeslissing neemt in beroep. Vandaag gaat de Vlaamse regering op haar voorstel nog een stap verder en verankert ze opnieuw de ruimere afstandsregels in haar VLAREM-regelgeving. Op die manier zullen ook alle andere vergunningverlenende overheden verstrengd moeten toekijken op de afstandsregels in gans Vlaanderen.

Concreet gaan de geldende afstanden van 225/250 meter (naargelang welke reductietechnieken worden toegepast) naar 500/1000 meter. „Met dit initiatief herstellen we de rechtszekerheid opnieuw en voorkomen we overmatige hinder ten aanzien van de bewoners nabij het agrarisch gebied”, zegt Demir. „Als het gaat om de inplanting van intensieve agro-industriële veeteeltbedrijven pleiten sommigen altijd voor een zo soepel mogelijk vergunningenkader, ongeacht de hinder die het veroorzaakt. Het is geen wonder dat de regels die dat mogelijk maakten nadien kaduuk blijken. Om mens en milieu beter te beschermen verstrengen we dan ook opnieuw voor gans Vlaanderen.”

Raad van State

In 2008 werden de wettelijke afstanden tussen woongebied en grootschalige pluimveestallen van ongeveer 1000/500 meter naar 250/225 meter versoepeld. De Raad van State oordeelde in 2019 echter dat dit initiatief geenszins het algemeen belang diende. Sinds het aantreden van Demir past Vlaanderen in beroepsdossiers opnieuw ruimere afstanden toe. Met de beslissing van eind vorige week worden ook andere vergunningverlenende overheden verplicht dat te doen.

Waar pluimveestallen met meer dan 60.000 dieren vroeger rekening moesten houden met een afstand van 500 meter tot 1 kilometer ten opzichte van woon-, recreatie- of natuurgebieden, in functie van de uitstoot, werd dat in 2008 door de toenmalige minister ernstig versoepeld naar een afstand van 250 of 300 meter. De Raad van State oordeelde intussen echter dat die versoepeling een ‘dermate aanzienlijke achteruitgang met betrekking tot het leefmilieu’ inhield waarvoor ‘geen enkel motief van algemeen belang' zou bestaan. Het Vlaamse Gewest telde in 2020 624.727 hectare landbouwareaal. Dat komt overeen met 46 procent van de totale grondoppervlakte van het gewest. Tussen 2010 en 2020 was er een toename met 1,3 procent. Ter vergelijking: 3 procent van Vlaanderen bestaat uit natuurgebied, 11 procent uit bos.