Column: Van Carnaval naar de verkiezingen
Carnaval 2023 zit er weer op. Aan velen, ook in het zuiden des lands, gaat dit voorbij, maar ik vind het een geweldig feest. Het feest der zotheid is het meest woke en inclusieve evenement in Nederland. Daar kan ook de gaypride niet aan tippen. Met Carnaval staat de wereld op zijn kop en regeert het plezier. Iedereen is gelijk en iedereen mag meedoen. Van jong tot oud, licht (ligt) en donker (zwaar), man en vrouw, gelovig of niet.
Dankzij het verkleden verdwijnen verschillen tussen mensen van diverse rangen en standen als sneeuw voor de zon. Bij het verkleden en de optochten hoort ook humor. Mensen en organisaties worden op de hak genomen en dat wordt geaccepteerd. Vaak wordt er gereageerd met een grappige tegenactie. Het bestuur van dorpen en steden wordt door de burgemeester overgedragen aan Prins Carnaval, die eigenlijk een nar is.
Dankzij het verkleden verdwijnen verschillen tussen mensen
Dankzij het verkleden verdwijnen verschillen tussen mensen
Hoewel in steden als Maastricht, Den Bosch en Tilburg gigantisch Carnaval wordt gevierd, is het toch vooral een dorpsfeest en ook wel een beetje een boerenfeest. In Brabant hebben we dan ook de traditie dat de namen van dorpen en steden tijdens Carnaval worden aangepast. Een stad als Den Bosch heet dan Oeteldonk.
Men weet niet precies waar die naam vandaan komt, maar het zou kunnen zijn dat het komt van de achternaam Van den Oetelaar; een veel voorkomende naam in het dorpje Den Dungen. En een donk is een droge plaats in een moeras. Dat bij elkaar opgeteld geeft aan dat Den Bosch tijdens Carnaval transformeert naar een dorp. Ze lopen er met Carnaval ook allemaal rond in een traditionele boerenkiel.
Vanuit de (rand)stad wordt het boerenleven aangevallen
Heel actueel dus in het huidige politieke landschap. Vanuit de (rand)stad wordt het boerenleven aangevallen. Er is in Nederland geen plaats meer voor boeren want er zijn belangrijkere zaken, zoals kantoren, snelwegen en zonneparken. Via dierwelzijn, stikstof, waterkwaliteit, geurhinder en andere ‘feitelijke’ zaken worden de duimschroeven bij de boer aangedraaid.
Tegelijkertijd wordt de leefbaarheid van het platteland bedreigd door steeds slechtere voorzieningen in de dorpen. Openbaar vervoer, banken, gemeentehuizen en winkels komen steeds meer op afstand van de dorpsbewoners en velen jongeren trekken dan ook naar de stad.
De dorpen mogen het doen met rijke stedelingen en pensionado’s die lekker rustig willen wonen op het platteland en vervolgens beginnen te klagen over geuroverlast en het gebrek aan laadpalen. Het ecosysteem van burgers, verenigingen en ondernemers dat normaal gesproken zorgt voor sociale cohesie en dynamiek in een dorp, brokkelt af. Alles wat zorgvuldig is opgebouwd wordt weer, maar dan minder zorgvuldig, afgebroken. En eenmaal weg komt het nooit meer terug.
En eenmaal weg komt het nooit meer terug
Op 15 maart zijn de verkiezingen voor Provinciale Staten en de Eerste Kamer. Dan kunnen kiezers laten horen wat ze er van vinden. Met een paar voerbedrijven hebben we het initiatief genomen voor een mediacampagne om burgers te informeren (eigenlijk meer te waarschuwen) over de gevolgen van hun kiesgedrag.
Met de campagne geefboerentoekomst.nl proberen we duidelijk te maken wat de diverse politieke partijen voor (of tegen) landbouw en lokale voedselproductie hebben. Daarvoor hebben we ook een kieswijzer gemaakt. Die is niet bedoeld als neutraal stemadvies maar om mensen na te laten denken over de inhoud van de programma’s van politieke partijen, per provincie. Een paar mensen hebben daar heel veel tijd in gestoken (200 programma’s lezen) en dat is beloond door Arjen Lubach. In zijn avondshow van 16 februari geeft hij ons gratis heel veel aandacht. De namen en logo’s van de bedrijven en organisaties achter deze kieswijzer kwamen prominent in beeld. Hartelijk dank.
Voor iedereen die gaat stemmen (en dat zijn er hopelijk veel) kan ik onze kieswijzer van harte aanbevelen. En anders kun je zo’n mooie boerenzakdoekvlag bestellen op geefboerentoekomst.nl. Ik mag van pigbusiness.nl geen reclame maken maar deze vergeven ze me wel, denk ik. Op naar 15 maart en een verschuiving van het politieke landschap. Alaaf!